దేహపు పొరల్లో, ఆత్మకు అతి చేరువలో నిఘూడమై ఉన్న
కాంక్షను నిద్దురలేపి, ఊపిరినూది, అణువణువునా ప్రవహింపజేసి,
తను నా రక్తకణాలని ఉత్తేజపరిచిన క్షణం.....
నేను నా రహస్యాలను ఒక్కొక్కటిగా తనకు అప్పజెప్పేసి,
తన తనుమనః ఆలంబనలో లీనమై... లయమైపోతాను...!
ఆ ఆలింగన ముడిలో చిక్కుపడిన శ్వాసలను
మరింతగా పెనవేసుకుని.....
మోహపు రూపమై, విరహపు వారధులు దాటి
స్పర్శలు రగిల్చిన వేడిలో కరిగి....
ఘనీభవించిన హిమాలయపు అంతర్భాగమున
జనియించి, అధోభాగమున ప్రవహించు
మానస సరోవరములో మునకలేసి....
ముక్తాత్మనై, మోక్షసిద్ధినై తరిస్తాను..!!
3 comments:
భావయుక్తం...బాగుంది...
beautiful feel...
చాల బాగా చెప్పారు..ఏమైనా ..ఆ క్షణాలను ఇలా రాయగలగటం నిజంగా గొప్పవిషయం.
Post a Comment