అద్వైతం



ఎన్ని ఏళ్ళు గడిచాయో...
ఎన్నెన్ని కాంతి యుగాలు నడిచాయో...
జ్ఞాపకాల పుటలెప్పుడో నిండిపోయాయి...!
కనుచూపుమేర ఎప్పుడో పొలిమేర దాటింది...!
నిర్నీతమైన ప్రస్థానమా..? నిర్దిష్టమైన అగ్రస్థానమా..?
కొలిక్కిరాని వెతుకులాటలో కొట్టుకుపోతూ...
లెక్క లెక్కకూ శేషమేదో మిగిలిపోతూ...
అగ్నిపర్వతాలు బద్దలై ఆశలు భగ్నకుసుమాలైపోతూ...
వెలుగునీడల దాగుడుమూతలో
ఒక చీకట్లోనుంచి మరో చీకట్లోకి పారిపోతూ...
ఎన్ని క్షణాల కణాలు ద్వంసమయ్యాయో కదా!
ఎన్ని ఉల్కలు నేలరాలాయో కదా!!
అయినా....
ఆయువో, అనంతవాయువో ఊపిరినూదుతూంది
దిగంబర దిగంతాలలో నా అన్వేషణ పూరణ దర్శనమిస్తుంది
సిద్దాంత రాద్దాంతాలకి తావులేని,
విశదీకరణకి వీలుకాని భావనది...
నాకు నేను దొరుకుతూ... నాలో నేను కలిసిపోతూ...
నాతో నేను రగిలిపోతూ... నేను నేనుగా మిగిలిపోతూ...
అవ్యాజ్యమైన, అతుల్యమైన ఆ ఆహుతి  జ్వాలలలో
తన్మయమై... తాదాత్మ్యమై... అద్వైతమైపోతూ....
నేను...నా నేను...!

0 comments:

Post a Comment

Popular Posts

.