కవితాంజలి: స్త్రీ

August 03, 2011 -

స్త్రీ

తానొక ఆద్యంతాలు లేని పదం

కళ్ళు తెరవక మునుపే కన్నుమూస్తుంది

తానొక విష వలయంలో కమలం

రేకువిప్పకుండగనే వాడిపోతుంది

తానొక అందమైన హరివిల్లు

విషమొకటి వొలికి వివర్ణమవుతుంది

తానొక అరవిరిసిన పుష్పం

నెత్తుటిలో తడిసి ముద్దవుతుంది

తానొక స్వచ్చమైన శ్వేత ముత్యం

ముక్తాగార కారాగారంలో బంధీయైపోతుంది

తానొక చీకటి గుహలో దీపం

ఆ దావానలంలో దహించుకుపోతుంది

తానొక పరిమళం తగ్గిన మరువం

వెలివడి వీధిన పడుతుంది

స్త్రీ...

తానొక ఒంటరి అక్షరం..!!

సృష్టి మొదలు, నేటి వరకూ

తన ఉనికి కోసం తాను వెతుకుతూనే ఉంది !

గెలుపెరుగని ఒంటరి పోరాటం సాగిస్తూనే ఉంది !!

Anonymous 4 August 2011 at 00:07: ఆడవాళ్ళని మగవాళ్ళు పొగిడితే బావుంటుంది.
కవితాంజలి... 4 August 2011 at 01:07: అది పొగడ్త కాదండీ... ఆవేదన.
కవితాంజలి... 13 August 2011 at 20:57: thnq krsna ji
ramu 16 August 2011 at 00:25:   నా బ్లాగ్ లో మీ పేరు చూసి., మీ మనసుపొరల్లోకి అడుగు పెట్టాను. ముఖ్యంగా 'స్త్రీ' భావవ్యక్తీకరణ, శైలి చాలా బాగున్నాయి. ఇలాంటి రచనలు ఇంకా చేయగలరని నమ్ముతున్నాను. అభినందనలు అపరంజిత గారు.
కవితాంజలి... 16 August 2011 at 00:41: ధన్యవాదాలు రామకృష్ణ గారు... మీలాంటి వాళ్ళ ప్రోత్సాహం ఉంటే తప్పకుండా రాస్తానండి..
Meraj Fathima 15 June 2012 at 03:55: madam mee stee kavith adbhuthamga undi